ابزار هدایت به بالای صفحه

«ترس چیز بدی نیست»

تجربه ی کاری من با قهرمانان و برندگان مسابقات ورزشی به اینجا رسیده است که بسیاری از آنها زمانی که نقطه ضعف و یا مشکلی دارند از اعتراف به آن واهمه دارند و این ترس و واهمه خودش را در زمان مسابقه نشان می دهد. بر اساس نتایج بدست آمده عمومی ترین ترس در کشورهای اروپایی ترس از معرض دید قرار گرفتن است. از این می ترسیم که مبادا مردم ما را ببینند و به ترس ها و نگرانی های مان پی ببرند. زمانی که بزرگ می شویم یاد می گیریم که ترس ها و عیوب و دل نگرانی های مان را پنهان کنیم. این طرز فکر و این نوع نگرش در جامعه ی ما زیاد دیده می شود. شاید این یکی از همان دلایلی باشد که عنوان می کند که چرا گروهی از افراد از شرکت در صحبت های دسته جمعی واهمه دارند. آنها از اینکه خوب دیده نشوند واهمه دارند. این ترس بازتاب های متفاوتی را در زن ها و مردها ایجاد می کند. زنان مدام این احساس را دارند که اصلاً زیبا نیستند و نمی توانند خودی نشان دهند. ولی این ترس در مردها به گونه ای دیگر بروز می کند چرا که آنها فکر می کنند محکوم به موفقیت هستند. این حس در درون شان وجود دارد که آنها موجوداتی قوی هستند و باید از دیگران محافظت نمایند و نباید از چیزی ترس و واهمه ای داشته باشند. به همین دلیل ترس و اضطراب درونی شان را به صورت پرخاشگری در زمین مسابقه و یا در محیط کاری بروز می دهند. ما عادت داریم که به این ترس ها به چشم یک ضعف نگاه کنیم. برای همین از روبه رو شدن با آن ها واهمه داریم و همین نگاه مانع از این می شود که ما راه های دیگری غیر از ترس را امتحان کنیم. 

کتاب زندگیت را سر و سامان بده

پیت کوهن

مرضیه احمدی زاده