ابزار هدایت به بالای صفحه

فصل دوم

سلامتی، تناسب اندام و کاهش وزن

«همیشه زمانی قدر سلامتی خود را می دانیم که آن را از دست داده باشیم.»

سیندی گیلمورا

زمانی که به مدرسه می رفتم، دبیر زیست شناسی مان پرسید اگر قورباغه ایی را که در ظرف آب جوش بگذارید، چه اتفاقی می افتد؟ برای من خیلی جالب بود که چرا دبیر زیست شناسی ام چنین اتفاقی را برایمان تعریف می کند، اما حال که دارم از دید رفتاری به این مسئله نگاه می کنم می توانم به نکته ای که در بیان آن نهفته است پی ببرم. همانطور که من و شما از زیر آب جوش فرار می کنیم و بیرون می پریم، قورباغه هم سریعاً از آب جوش به بیرون جست می زند و دیگر به آن نزدیک نمی شود. چرا که او دریافته است تا چه اندازه حرارت و گرمای آب برای او نامناسب است و این موضوع کاملاً قابل درک است. حال پرسش این جاست که چگونه می توانید قورباغه ایی را در یک ظرف آب جوش نگه دارید؟ البته با این فرض که شما دلیلی موجه برای انجام این کار دارید. 

بسیار خوب، شما قورباغه را در ظرف آبی که دمای آن برای او مناسب است قرار دهید، سپس به تدریج دمای آب را افزایش دهید. قورباغه به افزایش تدریجی دما عادت می کند و در همان آب باقی می ماند، حتی زمانی که آب به نطقه ی جوش می رسد متأسفانه قورباغه درک نمی کند که تا چه اندازه خطر در کمین اوست چرا که بدن او به این دما عادت کرده و در نهایت می میرد. 

«ذره، ذره، کم کم»

درست مثل من که وقتی بچه بودم و این داستان را شنیدم و متعجب شدم، حتماً شما هم از این که چرا من این داستان را برای شما تعریف کردم تعجب می کنید. همکاری من با صدها نفر در طی این سالها نشان داده است که شباهتی در این داستان با روشی که مردم برای حفظ سلامتی خود در پیش می گیرند وجود دارد. مردم بعضی از عادات نادرست و بیمارگونه شان را در یک جا جمع می کنند، به طوری که هیچ کدام از این عادات خود به تنهایی بد به نظر نمی رسند. اما زمانی که تمام آنها یک جا با هم جمع می شوند ناراحت کننده و ملال آور به نظر می رسند. دقیقاً همانطور که قورباغه متوجه نمی شود دمای آب تا چه اندازه برایش خطرناک است، بسیاری از افراد متوجه این موضوع نیستند که تا سلامتی آنها چه اندازه رو به وخامت است. همچنین آنها انرژی لازم را برای مقابله و رویارویی با درد و بیماری ها را ندارند و متوجه این نکته که همه جای بدن شان درد می کند نمی شوند. حالِ این افراد روز به روز بدتر و بدتر می شود. این کار دقیقاً مانند این است که شما کمربند شلوارتان را شُل و شُل تر می کنید تا برای شما قابل تحمل تر شود. این کار ایرادی ندارد. افزایش تدریج کلسترل هم زیاد بد نیست. اما سرانجام افراد به نقطه ای می رسند که احساس می کنند چقدر مریض و بیمار هستند. به عنوان مثال، شاید فردی به تدریج اضافه وزن پیدا کند و شاید از خوردن لذت کافی ببرد، اما در نهایت این اضافه وزن باعث سخت تر شدن تنفس و بالا رفتن فشار خون او می شود و در نهایت دیابت نوع دوم را برای او رقم می زند. 

درهر مرحله که اضافه وزن پیدا می کنید مشکلی به مشکلات دیگر و یک خبر بد به خبرهای بد دیگر اضافه می شود، اما چون این اضافه وزن ناگهانی نیست، شما را متوجه این موضوع نمی کند که این مشکلات از اضافه وزن به وجود آمده است. دقیقاً همانند داغ کردن آب که دمای آن در هر دقیقه یک درجه افزایش می یابد، و باعث غافلگیر شدن شخص می شود و ناگهان خود را در میان آب داغ می یابد. اگر افراد یک شبه سلامتی خود را از دست بدهند و دچار این امراض شوند، آن گاه به معضل اضافه وزن توجه بیشتری خواهند کرد. 

اما از آنجایی که مشکلات سلامتی آنها در طول زمان خودش را نشان می دهد، آنها متوجه این موضوع نمی شوند که تا چه اندازه از لذت داشتن سلامتی خوب و ایده آل دور شده اند. در نهایت، آنچه که اکثر افراد را به سمت تغییر بیماری و نوع دردشان ترغیب می کند همین واقعیت تلخ و غم انگیز است. خبرهای خوب اینکه، حتی اگر شما در وسط آب جوش هم نشسته باشید (در یک موقعیت وخیم و بحرانی از نظر سلامتی قرار گرفته باشید.) می توانید بسیاری از مشکلات مربوط به سلامتی خود را با تغییر در رفتار و عادات حل کنید. این قسمت از برنامه ی سر و سامان دادن زندگی می گوید که چگونه این کار را انجام دهید. با کار بر روی این فصل، شور و نشاط بیشتری خواهید کرد و خودتان را شادتر، لاغرتر، خوش اندام تر و سالمتر خواهید یافت.

:)

کتاب زندگیت را سر و سامان بده

پیت کوهن 

مرضیه احمدی زاده